Širom Srbije dočekana je Nova godina po julijanskom kalendaru, međutim, Srbi su poznati po trećem starom srpskom kalendaru, prema kome smo u 7528. godini, koji Novu godinu obeležava u aprilu i ima dva godišnja doba. Srpski narodni kalendar je bio zvanični kalendar srednjevekovnih srpskih država od 1119. godine kada ga je u crkveni kodeks uneo Sveti Sava, pa sve do sredine 19. veka. Po njemu su pisane povelje, zakoni, odluke, obligacije. Mnogi spomenici, manastiri datirani su po srpskim kalendaru. Po ovom kalendaru Kosovski boj dogodio se 6897. godine, a Zakonik cara Dušana donesen je 6857. godine. Smederevska tvrđava čuva jedan od retkih dokaza o starom srpskom kalendaru. Kula i Mali grad, dvor despota Đurđa, kako tamo piše, sagrađeni su u leto 6938. godine.
Najstariji zapisani i sačuvani kalendari počinju da računaju vreme od stvaranja sveta, za koje se smatra da je bilo 5508. godine pre Hrista. Na našim prostorima začetak zemljoradničke, starčevačke kulture odgovara tom vremenu.
Po starom srpskom kalendaru, danas je 7528. godina. Po njemu je nova godina počinjala u mesecu koji danas zovemo april i imala je samo dva godišnja doba: leto i zimu.
Ovaj kalendar za prvu godinu uzima kraj biblijskog potopa i sličan je vizantijskom kalendaru koji je korišćen u Istočnom Rimskom carstvu.
„Kad sunce u podne 2. biljara (aprila) pređe preko Pećke patrijaršije počinje Novo leto 7528. po srpskom kalendaru Svetoga Save. Srpski kalendar Svetoga Save bio je simbolom za vreme svih srpskih država i Srpske pravoslavne crkve, sve do 1881. godine i potpisivanja takozvane „Tajne konvencije” između Austrougarskog carstva i Srbije, na osnovu koje se Srbija obavezala da će da uvede Julijanski kalendar kao zvanični kalendar Srbije i SPC.