Crkva Svete Trojice – Duhovski ponedeljak
Selo Zaovine, zaselak Vežanje, pripada mokrogorskoj parohiji. Tako je od davnina. To je dobrim delom i odlučilo što je prva mokrogorska crkva zidana u Kršanju, na sredokraći između sela Mokre Gore i Zaovina. Kada su je Turci “poplenili i zapalili” 1834. godine, u njenoj opravci učestvovao je serdar Jovan Micić. Interesantno je da je ona u prepisci Mićića i Popečiteljstva pravosuđa Kneževine Srbije nazivana zaovljanska. Iz tog pisma saznajemo da je knjaz Miloš za obnavljanje “zaovljanske crkve dao 50 talira a Mićić 25 talira”. Glavni majstori su bili Radovan Mirković iz Stapara i Vasa Lukić iz Užica.
U zaseoku Vežanje bila je kapela. Ona je 1876. godine podelila sudbinu sa školom u Kotromanu i crkvom u Kršanju, stradala je od Turaka. Na tom mestu do 1903. biće samo krst pored koga ce biti obavljani neki verski obredi. Te godine će biti sagrađena kapela, bez oltarskih dveri i drugih potrebnih crkvenih utvari.
Kapela je obnovljena 1965. godine i bila je u službi vernicima sve go gradnje Lazića brane na Belom Rzavu, odnosno podizanja reverzibilne hidroelektrane “Bajina Basta II”. Izgradnjom akumulacionog jezera kod Zaovina na Tari kapela je morala menjati mesto.
Kao zamena za potopljenu crkvu u Vežanji, 1982. godine podignuta je crkva od brvana, po uzoru na crkve iz Prvog i Drugog srpskog ustanka. Osobenost nove crkve je zvonik sa zapadne strane, koji ima ulogu priprate.