JAGODINA- U crkvi Svetih apostola Petra i Pavla u Jagodini odražan je parastos đeneralu Dragoljubu Draži Mihailoviću. Na skroman način obeleženo je 75 godina od zločinačkog ubistava komunista prvog gerilca i antifašiste u Evropi. Mihailović je 15. jula 1946. godine osuđen na smrt, a dva dana kasnije streljan. Istaknuti srpski komunisti dobili su glavne role egzekutora, verovatno za dokazivanje pred Titom. Kako pišu mediji, Mihailovića je iz pištolja brutalno likvidirao u Lisičijem Potoku načelnik OZNE za Srbiju Slobodan Penezić Krcun (26), koji i dan danas ima ulicu u centru Jagodine, dok su sporedne, ali ne manje važne uloge, Miloša Minića i Leke Rankovića. Telo Mihailovića je zverski raskomadano sekirom i nožem, deo je položen u jamu sa kiselinom na Avali, a glava zalivena voskom i leva ruka su zakopani posebno. Poslednja epizoda sahranjivanja Mihailovićevih ostataka odigrala se u smederevskoj Železari 1994. godine kada su u visoku peć Minić i drugari ubacili glavu. Nije poznata sudbina leve ruke. Nije poznato gde je sahranjeno telo Mihailovića komandanta Jugoslovenske vojske u otadžbini. Mihailović je rehabilitovao Viši sud u Beogradu 2015. godine i vratio mu građanska prava koja su mu bila oduzeta u političko-ideološkom procesu komunističkog režima 1946. Godine.
-Danas 75 godina nakon smrti đenerala i njegove rehabilitacije od pre par godina u kojoj sam uzeo učešća, njegov lik i delo iz godine u godinu okuplja sve veći broj poštovaoca. Tome u prilog ide činjenica da je ove godine na Ravnoj Gori u našoj organizaciji bilo preko 500 mladih ljudi. Ta slika je znak da đeneralova ideja živi i da će živeti stotinama godina nakon njegove smrti. Na nama je da njegovu ideju sledimo, jer je to velika ideja sjedinjenja i ujedinjenja srpskog naroda. Zato neka je večna slava i veliko hvala našem besmrtnom Čiči, rekao je Dušan Marković, predsednik Prave Srbije.
Ruski car Nikolaj II Romanov i njegova porodica ubijeni su na današnji dan, 17. jula 1918. Godine. Takođe, zločin komunista. Prema zvaničnoj verziji, cara Nikolaja II, njegovu suprugu Aleksandru, njihove četiri ćerke Anastasiju, Mariju, Olgu i Tatjanu i njihovog sina carevića Alekseja, kao i četiri člana kraljevske posluge, boljševici su streljali u podrumu kuće u Jekaterinburgu 1918. godine.
Ruska Zagranička crkva je 1981. kanonizovala carsku porodicu, a isto je učinila i moskovska Patrijaršija. Ova carska porodica 2000. godine proglašena je svecima.
Srpska pravoslavna crkva danas proslavlja Svetog sveštenomučenika Savu Gornjokarlovačkog, episkopa Savu Trlajića, svetovno ime Svetozar. Za episkopa gornjokarlovačkog izabran je 22. juna 1938. godine. Posle smrti episkopa pakračkog Mirona (1941), bio je i administrator Pakračke eparhije. Početkom drugog svetskog rata 1941, odbio je ponudu italijanskih okupacionih snaga da napusti eparhiju i pređe u Beograd. Uhapšen je 17. jula 1941. i zatočen zajedno sa još trojicom srpskih sveštenika i trinaest uglednih Srba u štalu ustaše Josipa Tomljenovića u Plaškom. Posle mučenja ustaše su vladiku Platona, zajedno sa sveštenicima: Bogoljubom Gakovićem, Đurom Stojanovićem i Stanislavom Nasadilom, vezali u lance i 19. jula odveli u Gospić. Tu su mučeni sve do polovine avgusta, kada je vladika odveden sa 2.000 Srba prema planini Velebit. Negde na ovoj planini ispio je čašu mučeničke smrti sa hiljadama pravoslavnih Srba. Ni danas se ne zna gde je postradao episkop gornjokarlovački Platon. Na redovnom zasedanju Svetog arhijerejskog sabora 1998. godine, vladika Sava proglašen je svetog i učislen u Imenoslkov Srpske crkve kao sveštenomučenik.
