Crkva Svetog proroka Ilije
Od 1876. godine Mokrogorci su nastojali da sagrade crkvu. Priča se da su ikonu Bogorodice donosili iz Kršanja, ali da se ona sama vraćala u Kršanje, na zgarište nekadašnje kršanjske crkve. Pošto je u Kršanju postojalo crkviste, a predsednici opstine Mokra Gora uvek su bili Kršanjci, oni su prevagnuli i crkva je podignuta na starom mestu. Crkva u Mokroj Gori podignuta je iz preke potrebe, čim se završio Drugi svetski rat, jer je kršanjska crkva udaljena i po nekoliko sati hoda od pojedinih kuća.
U Mokroj Gori 26. aprila 1945. postavljen je temelj buduće crkve, a 2. avgusta iste godine, hram posvećen svetom proroku Iliji osveštan je i predat “na dobrobit naroda” ovog kraja.
Crkva je građena u obliku lađe, kao kopija kršanjske crkve, samo što je od odbrađenih brvana, a ne od kamena. Hram su gradili lokalni majstori i meštani, a glavni majstor i predsednik odbora za gradnju bio je Ljubomir Kojadinović. Sve je bilo pod nadzorom Ratka T. Blagojevića, sveštenika buduće crkve. Kada je crkva sagrađena jedno zvono je premešteno iz crkve u Krsanju, a drugo, manje zvono, mokrogorskoj crkvi je poklonio Luka Cukavac iz Mokre Gore.
